Lieve iedereen,

Jaja ik weet het, deze blog schrijf ik zo'n 3 maanden te laat, excuses. Ik heb het namelijk erg druk en ook niet altijd evenveel zin om te schrijven. Back to thanksgiving. 27 november was het namelijk thanksgiving. Wat is thanksgiving nou eigenlijk hoor ik jullie vragen. Nou dat zal ik even haarfijn uitleggen! Zo ben ik.Thanksgiving Day betekend in het Nederlands Dankzegging dag en is een nationale feestdag in de Verenigde Staten en Canada. Hierbij wordt er dankjewel gezegd voor de oogst en voor alle goede dingen. In de Verenigde Staten wordt Thanksgiving gevierd op de vierde donderdag in November. Thanksgiving wordt gevierd met de hele familie en het maakt hierbij niet uit als de familie heel ver weg woont. Ja dit stukje heb ik inderdaad van google gekopieerd en geplakt. Basically, op deze dag sta je dus stil bij de dingen waar je dankbaar voor bent en ben je met je hele familie en eet je jezelf vol met lekkernijen terwijl er naar de Macy parade en football gekeken wordt. Helemaal gezellig dus.

Voor thanksgiving gingen we met de hele familie naar Oklahoma waar de familie een huis aan het meer heeft. Op 26 november vertrokken we gezamelijk naar Oklahoma toe voor een rit van 2 uur, wat dus echt niks is in Amerika. Rond etenstijd kwamen we in het schattige huisje aan en heb ik de familie ontmoet. S'avonds waren we met ze alle uiteten geweest bij Sam&Ella's. ( Wat ik eerst als Salmonella verstond dus ik was zwaar in shock ). Gelukkig voor ons was het gewoon een pizzeria. Het was erg gezellig. We waren met zo'n 16 personen en in een erg klein huisje, waardoor alle jongens in de woonkamer moesten slapen. S'avonds sloeg helaas het noodlot toe; ik werd ziek. Ik had vervolgens de hele nacht wakker gelegen en non stop gehoest en geniest. Volgende ochtend werd ik helemaal beroerd wakker. Met moeite heb ik mezelf het bed uit gesleept om vervolgens half dood op de bank te liggen. We zouden het thanksgiving diner tussen de middag hebben inplaats van s'avonds, omdat sommige mensen de volgende ochtend moesten werken. Mijn gastmoeder en gasttante waren op een gegeven moment naar de apotheek gegaan om medicijnen te kopen voor mij. Helaas had ik in plaats van de dag-medicijnen de nacht-medicijnen genomen, waardoor ik helemaal knockout geslagen werd en als een gek tegen de slaap aan het vechten was. Helaas heb ik hierdoor niet goed van het eten en de dag kunnen genieten. Na het eten vertrokken Jillian en ik weer terug naar Arkansas, waar ik vervolgens de hele dag ziek in me bed heb doorgebracht.

S'avonds gingen Jillian, Braeden en ik wat eten gaan halen bij McDonals, tenminste dat was het plan. Amerikanen zouden Amerikanen niet zijn als dingen nooit gaan zoals gepland. Onderweg naar McDonals zagen we een katje lopen. Net als ik zijn mijn hostsiblings grote dierenvrienden, dus allemaal wilden we even de kat aaien. Toen we erachter kwamen dat het een zwerfkatje was brak ons dieren hart en hadden we besloten de kat te vangen en mee naar huis te nemen. Dit bleek echter makkelijk gezegd dan gedaan. Het arme katje was heel bang en was in een put gekropen, waar mijn gastbroer vervolgens in ging om te vangen. Hij is zo'n 6 putten in geweest, zonder succes. Zelfs niet toen we met patat het katje gingen lokken. Totaal hebben we zo'n 1,5 uur in de ijskou gestaan, 6 keer een hele zware koude deksel van een put opgetild en natuurlijk had ik alleen een shirtje aan. Door deze avontuurlijke, spontane, mislukte reddingsactie ben ik een week lang enorm ziek geweest. Ik had bronchitus, koorts, verkouden noem maar op. Toch was het een leuk avontuur geweest en een memorabele eerste thanksgiving.

Veel liefs,

Najate

''Attitude is a little thing that makes a big difference'' Winston Churchill