Zoals jullie aan mijn titel kunnen zien; IK BEN GESLAAGD.

Jaja havo diploma is in the pocket.

Op 12 juni zou ik de uitslag krijgen. Ikwas nog nooit zo zenuwachtig geweest. Tussen half 2 en half 3 zouden we gebeld worden. Wat was ik gestresst. Om half 2 kwamen al gelijk de eerste berichtjes binnen van de mensen die gezakt waren. De klok tikte maar door en ik werd maar niet gebeld. Na een tijdje stroomden deberichtjes binnen van mensen binnen die geslaagd waren. Toch wilde ik me hoop niet te groot laten worden. Ondertussen had ik al tranen in mijn ogen. Tien over 2 ging te telefoon. Na veertig minuten gewacht te hebben op een telefoontje kun je wel begrijpen dat mijn zenuwsmeter flink omhoog was gegaan. Met trillende handjes, knikkende knietjes, tranen in mijn ogen, een kloppend hart en een misselijk gevoel nam ik de telefoon op. ''Hallo, met Najate'' kwam er half huilend uit. Het bleef een aantal seconden stil. Ik kon wel gillen.''Ik heb nieuws voor je'' ''oh'' ''Mag ik je feliciteren, want je bent geslaagd!' zei me mentor zonder enige emotie in zijn stem. Toen begon het huilen en vanaf toen heb ik ook helemaal niet meer geluisterd wat hij te vertellen had. Ik weet alleen nog dat ik de hele tijd huilend vroeg: ''echt waar??'' en dat hij iets over mijn cijferlijst vertelde, maar echt luisteren deed ik niet. Zo blij was ik, dat er dikke tranen over mijn wangen rolden. Want nu ik een gastgezin en mijn havo dilpomahebbetekend dat Amerika officieeld doorkan gaan en dat er niks meer in de weg staat om mijn allergrootste avontuur en droom te beginnen!

Veel liefs,

Najate

''Success is often achieved by those who don't know failure is inevitable'' Coco Chanel